Lieve Guillaume,
In het najaar van 2021 kreeg ik een mailtje van jouw mama. Ze was zwanger van jou, haar eerste kindje, en wist dat je papa mogelijks niet bij jouw geboorte zou kunnen zijn door zijn job. Gelukkig had haar vroedvrouw haar verteld over een doula.
Het idee van iemand met kennis en ervaring continu aan haar zijde te hebben sprak haar meteen aan. Zo was ze zeker dat ze er nooit alleen voor zou staan.
Tijdens de zwangerschap ontmoette ik jouw mama en papa enkele keren bij hen thuis. Het waren steeds goed gevulde gesprekken. Hoe meer informatie ik hen gaf, hoe meer ik jouw mama zag groeien naarmate de bevalling dichterbij kwam. Ze werd steeds zelfverzekerder en wist dat je papa en ik haar zo goed mogelijk zouden bijstaan.
De uitgerekende datum was begin januari. Dus voor ik op kerstavond naar ons familiefeestje in Tongeren vertrok zorgde ik ervoor dat de back-updoula paraat stond om mij te vervangen moest dat nodig zijn. Ik had die dag nog een fijn telefoongesprek met je mama die me verzekerde dat je nog rustig in haar buik zat en dat ik dus met een gerust hart naar het kerstfeestje kon vertrekken. Die avond hield ik mijn telefoon toch binnen handbereik.
Enkele dagen later kreeg ik midden in de nacht wel telefoon dat je eraan kwam. Mama’s vliezen waren kort voordien gebroken en ze was maar net aangekomen in het ziekenhuis, samen met je papa.
Kort nadien kwam ik ook aan in het ziekenhuis. Je mama had steeds sterkere weeën. In het begin voelde ze de weeën vooral in haar rug, maar ook in haar buik werden ze steeds sterker.
De bevalling werd steeds pittiger. Jammer genoeg werd je mama ook wat ziek wat het nog moeilijker maakte. Je mama ving de weeën op met de steun van je papa, die geen seconde van haar zijde week. Zelfs als je mama op de geboortebal zat was je papa er om haar letterlijk en figuurlijk te ondersteunen. Het was heel mooi om hen samen bezig te zien.
Tegen de ochtend werd het nog intenser. Rond 8u werd de epidurale verdoving geplaatst zodat je mama terug op krachten kon komen. Even later kreeg ze ook een infuus met weeënopwekkers. Iets na 10u30 bleek de ontsluiting volledig te zijn en begon je mama met persen.
Het was een beetje zoeken naar de juiste techniek maar al zagen we jouw eerste donkere haartjes. Met een beetje hulp van de vroedvrouw en de gynaecoloog werd je geboren om 11u38.
Zowel jij als je mama werden onderzocht en verzorgd. Je was een flinke kerel van 3,950kg en 54,5cm. Gelukkig ging alles goed met jullie beiden en mocht je bijkomen van je reis op mama’s borst. Het huidcontact deed jullie beiden zichtbaar deugd. Ook je papa was meteen tot over zijn oren verliefd op je.
Ik maakte enkele foto’s van jullie eerste momenten samen, én van de telefoontjes naar je grootouders. Ook zij waren helemaal in de wolken. Door de Corona-maatregelen was heel veel bezoek niet mogelijk, maar het bezoekje van haar mama deed jouw mama veel deugd.
Niet alleen je mama was wat ziek, maar ook jij werd extra in de gaten gehouden. Gelukkig bleek de antibiotica voor jullie beiden heel effectief. Op 4 januari stuurde je mama me een prachtige foto van jou, slapend dichtbij haar, met een glimlach op je gezicht. Die middag gingen jullie samen naar huis om elkaar steeds beter te leren kennen.
Lieve Guillaume,
geniet van jouw liefdevolle ouders en alles wat je papa uit zijn ovens tovert…
en ik kijk er al naar uit om jou volgend jaar hun ringen te zien dragen op hun huwelijk!
Leon Bekaertlaan 38
9880 Aalter
Bloomilly – Joris Meuninck BV
BE 0644.790.474
RPR Gent, afdeling Gent
0479708962
sofie@bloomilly.be
